1960 lı yıllar, ben henüz sekiz yaşımdaydım ve Mayıs ayının ilk yarsıydı. Bir gün tarla dönüşü arkadaşlarımın hurmalık ovasına giden yolun başında,  uçurtma uçurduklarını gördüm. Gökyüzü rengârenkti. Bu beni adeta büyüledi. Birazda hüzünlendirdi. Zira uçurtmam olmadığı için sadece gökyüzündeki uçurtmaları seyrediyordum. Bir ara, İskeçeli Mustafa ustanın (Engin) oğlu Ferit abimin yanımda belirdiğini gördüm. Sanırım üzüntümü fark etmişti. Ömer sana yarın bir uçurtma yapalım mı? deyince bütün vücudumu büyük bir heyecan kapladı. Yarın artık benimde bir uçurtmam olacaktı.

Ertesi gün öğlenden sonraydı okuldan yeni gelmiş önlüğümü çıkarıyordum ki, evimizin kapısında Ferit abimin sesini duydum. Şaheste abla Ömer yok mu? deyince, yıldırım gibi aşağıya indim. Ferit abimi, elinde kırmızı bir kâğıt ve bir güzel yontulmuş kargılar ve bir yumak da sicim beni bekliyor buldum. Ferit ağabey geldin mi? deyince. Hadi Ömer dün söz verdim, sana uçurtma yapacağız dedi. Sabırsızlıkla hadi başlayalım Ferit ağabeyim dedim. Ve evimizin yan tarafındaki elektrik santralinin önündeki boş alana doğru yürüdük. Ferit ağabeyim santralin gölge tarafına gitti, elindeki kâğıtları yere serdi, kargıları bir birine birleştirdikten sonra, sicimle kargıları birbirine sabitledi ve yere serdiği kağıdın üstüne yerleştirdi. Ben ise büyük bir dikkatle onu izliyordum. Ferit ağabeyim hem işini yapıyor, hem de bana uçurtma nasıl yapılır diye anlatıyordu. Bende bir daha unutmamak için dikkatle onu izliyordum.  Kırmızı yağlı kağıdı yere serip, sabitlenen kargıları kağıdın üzerine koyduktan sonra, bir kapın içinde evinden getirmiş olduğu yapıştırıcıyı kırık bir kargı parçasıyla tutkala batırarak uçurtma kağıtlarını kargılara yapıştırdı. Sıra uçurtmanın kuyruğuna gelmişti. Elinde bulunan eski gazete kâğıtlarından küçük parçalar halinde bana kestirip, onları da bir ipe dizerek uçurtmanın kuyruğunu yaptık. Gözlerime inanamıyordum uçurtmamım yapımı tamamlanmıştı.

 Ferit ağabeyim, Ömer şimdi bu uçurtmayı al, bu akşam yapıştırdığımız yerler kurusun, yarın beraber uçururuz deyip benden ayrıldı. Ben uçurtmamın iplerini toplayıp, sırtıma aldığım gibi doğru eve gittim. Anneme; anne bak artık benimde bir uçurtmam var dedim. Annem de gülümseyerek beni kucaklayıp öptü. Ben elimde uçurtmam, yatak odamızın en güvenli yerine bıraktım. Uykum gelinceye kadar da onu seyrettim. Gözlerime uyku bir türlü girmiyordu. Keşke hemen sabah olsa da uçurabilsem diye Allah’ıma yalvarıyordum. Bu düşünceler içinde uykuya dalmışım, sabah kalktığımda bulunduğu yerden sanki uçurtmam bana gülümsüyordu. Hadi Ömer çok geç oldu bir an önce kalk beni uçur diye konuşacakmış der gibiydi. Yataktan kalktıktan sonra da onunla konuşmamı sürdürerek; inşallah bu gün rüzgâr olur, seni hemen gökyüzüne bırakırım dedim. Sanki aramızda telepatik bir bağ oluşmuştu!

O sabah uçurtmamı uçurtamadım, zira okulum vardı. Akşamüstü okul dönüşü arkadaşlarımla köşe tarlanın yanında buluştuk. Hepimizin ellerinde uçurtmalarımız, uçurtmaya başladık. Kimisi şeytan uçurtması kimisi gazete kâğıdından, kimi çimento kâğıdından çok sayıda uçurtmalarımız vardı. Keyfimize diyecek yoktu.

 Sonraki yıllar Nisan ve Mayıs aylarında uçurtmalarımız hep oldu ve onları yıllarca uçurttuk. Günümüzde çocuklarımızın birçoğu hazır uçurtmalarla bu özlemlerini gidermeye çalışıyorlar. Belki de aile reislerinin işlerinin çokluğudur buna sebep. Çocuklarına uçurtma yapabilecek zamanları olmadığındandır. Ancak, ailelerin çocuklarından bu kültürü esirgememeleri gerekir. Zira kendi uçurtmasını yapması bir başka zevk verir çocuğa!

Bu yıl Çeşme Belediyesi Reisdere Mahallesinde 13.14 Mayısta uçurtma festivali düzenledi.13.14 Mayıs’ta tüm Çeşme’li çocuklar ve velileri Reisdere mahallesinde olacaklarına yürekten inanıyorum. Bir mesir alanı gibi olmalı! Gökyüzü uçurtmalarla rengârenk olacak. Herkes çok güzel eğlenmeli. Çocuklarımız bu Uçurtma festivalini bir bayram havası içinde yaşamalı.

Babalar hızlarını alamamış, şöyle bir çocukluğumuza yolculuk yapalım demeliler! Ne kadar yaşlı olursanız olun her yaşta insanın içinde bir çocuk vardır diye düşünürüm!

Çeşme insanına bu uçurtma festivalini ve o güzel anılarımızı yeniden yaşatan, Babalara ve çocuklarımıza bu güzel anıları yaşatmak için mücadele eden Çeşme Belediye Başkanı Sayın; Muhittin Dalgıç’ı tüm yüreğimle kutluyorum.