Emeklerin en yücesi insan hayatı kurtarandır-Sunay Akın

Güzel İzmir için gerçekten tek yürektik.

Bir lego gibi yıkılan apartmanların enkazında, bütün 

kurtarma ekipleri, gönüllüler…

Yorulmak bilmeyen kahramanlar, hepsi oradaydı.

Canları kurtarmanın peşindeydiler.

Zamana karşı amansız yarış vardı.

TV başında bizler de mucizelerin gerçekleşmesini bekliyorduk.

Doğanlar apartmanı önünde canlı yayındaydı kameralar.

Bir anda hareketlenme başladı…

Elif…

Elif Bebek…

Elif Perinçek...

3 yaşındaydı…

Enkaz altındaydı, daha önce anne ve babası çıkartılmıştı.

Depremden 65 saat sonra hem de sağ salim çıkartılıyordu enkazdan.

Yeni güne bir mucize ile başlıyorduk.

Umudun adı iki heceliydi; Elif…

Elini tuttuğu İstanbul itfaiyesi onbaşısı Muammer Çelik ağzından da 

şu sözler çıkıyordu; “Sarışın, bembeyaz yüzünü gördüm. Allah’ın bize bağışladı.” 

Ekrem İmamoğlu Başkanı'nın twitter paylaşımı da duygularımızı tarife yetiyordu;

"Elif bu ülkenin birbirine sımsıkı bağlı güzel insanlarının elini tutuyor, dayanışmanın, sevginin, birlikteliğin eli o."

İşte Elif’in kurtarıcısının elini tutması, umudun tarifidir.

O ölümsüz karenin sahibi de yine İstanbul İtfaiyesi'nin arama-kurtarma faaliyetlerini fotoğraflayan Süreya Mümtaz Kurt'tu.

****

Kaybettiklerimizin acısı hepimizi hüzüne boğmuş, yüreklerimizi yakıyordu.

Kolay kolay kapanmaz yaralar açıyordu.

Elif’in sağ çıkması ise, bir mucizeydi mucize!

Kendi evlâdımız kurtulmuş gibi sevinç gözyaşları döküyorduk.

Dünyalar bizim oluyordu sanki.

Yüreklerimize adeta su serpilmişti!

65. saatte gelen mucizeydi Elif Perinçek...

Minik bedeni ile Elif Bebek hepimize umut aşılamıştı, direnmek buydu işte!

“Büyük Şair’’in dediği gibi; “Yaşama sırası” ondaydı!..

Hoş geldin Elif Bebek Hoş geldin…

****

7 saat önce de 14 yaşındaki İdil Şirin kurtarılmıştı.

O da 58 saat direnmişti Emrah Apartmanı enkazında.

Onu sağ çıkartmayı başarmıştı Balıkesir’den gelen itfaiyeci Bahadır Kuş ve arkadaşları.

****

İdil, Elif…

Diğer kurtarılan vatandaşlarımız…

Yaşama sıkı sıkı tutulanlardı!

Ölüme teslim olmamışlardı.

Her birinin artık ikinci bir doğum günü vardı.

Hayat onlara yeni doğum günü icat etmişti işte!

Direnmişler, “kazanacağız” demişler, kazanmışlardı!

****

Enkazlardan mutlu iyi haberler gelebilmesi dileğiyle;

Ziya Osman Saba dizeleri yazımızın finali olsun;

“Bütün saadetler mümkündür…

Bahtsızların biraz gülümsemesi…

Körlerin gün görmesi…

Mümkündür bütün mucizeler…”