“Güneşi görebilmek için karanlığı kazıyoruz” böyle yazmıştı Yasin Çelik sosyal medya paylaşımında...

Madenciydi çünkü o...

Tüm madenciler gibi hayatla ölüm arasında yaşardı. Yerin metrelerce altında, kömür karanlığında ve soğukluğunda çalışmak zordur, hem de çok zor! 

Tek umudu güneşi görebilmek, evine sağsalim dönebilmekti...

Olmadı bu sefer...

Kazdığı kömür karanlığından, çıkamadı güneşe Yasin...

Sadece Yasin değil, onunla birlikte 40 arkadaşı da göremedi bir daha güneşi... 

Madenciler yalnız ölmezler çünkü kendi ışıklarıyla beraber çalışma arkadaşlarının  ışıklarıda söner.

 O yüzden helalleşirler birbirleriyle, soğuk mezara girer gibi girdikleri maden ocağına girerken...

Ekmeklerini paylaşırlar, kömür karası karanlığı paylaşılar, tıpkı aynı kaderi paylaştıkları gibi...

Kimi beş gün önce baba olmuştu, kimi iki ay önce evlenmişti, kimi ikiz bebek bekliyordu, kimi hasta olan arkadaşının yerine gelmişti, kimi tıpkı bir kahraman gibi arkadaşlarını kurtarmaya gelmişti... 

Kimi de ölen babasının yerine işe alınmıştı madene...

Yükü ağır, yolu ağır, acısı ağırdır madencinin...

Onları iş dönüşü korkuyla bekler analar, babalar, eşler, çocuklar...

Yürekleri ağızlarında işten çıkış saatini beklerler. Eve biraz geç kaldılar mı, yüreklerine bir ateş düşer, binlerce düşünce uçuşur kafalarında bekledikleri gelinceye kadar...

Kömür karası haber gelir sonra...

Korku ve kaygı içinde sessizce beklerler maden ocağının kapısında...

Ama nafile bir bekleyiştir, gün ağarmış, umutlar tükenmiştir...

Sessiz bekleyişler feryat olur, figan olur, ağıt olur...

Dedim ya çalışmak zordur, hem de çok zordur maden ocağında...

Doymak bilmez sermaye sahipleri, bitmeyen bir iştahla sömürür maden işçilerinin kanlarını, canlarını ...

Sonra geçip karşılarına der ki; fıtrat, kader...

Kozlu’da, Sorgun’da, Küre’de, Dursunbey’de, Soma’da, Ermenek’te, Şirvan’da ve şimdi de Amasra’da...

Hep aynı söylem...

Hak, hukuk, adaleti  ara ki bulasın...

Bulacak olanlar da içerde...

Biz seyirci kaldıkça değişmeyecek bu kömür karası düzen...

Değişmeyecek bezirgan saltanatı...

Ve hiç bitmeyecek...

Güneşi görebilmek için karanlığı kazan Yasin’lerin ağıtları.