Yazardı.

İyi yazar hem de.

Uzun yıllar gazetecilik yaptıktan sonra kendisini yazarlığa adamıştı.

Öykü, roman, şiir yazdı.

Onlarca kitap çıkardı.

Ülkenin iyi şairlerinden biri oldu.

Yaşı 65'in üstündeydi.

Koronavirüs nedeniyle zorunlu eve kapatılanlardan anlayacağınız.

Oysa sokakta yapacağı çok işi, uğrayacağı çok dostu vardı.

Ama hem kendi sağlığı, hem toplumun sağlığı açısından dışarı çıkamazdı.

Üstelik örnek olmalıydı.

Evinde kaldı, okudu, yazdı, mısralara bulandı.

Sonra bir ara aklına geldi, yeni çıkan öykü kitabını bazı dostlarına gönderememişti.

Fırsat bu fırsat, evdeyken bari yarım kalan işimi tamamlayayım, dedi.

Listesini yaptı, kitapları zarfladı,  hepsi hazırdı.

İyi de nasıl gönderecek?

Dışarı çıkamıyor ki,  PTT'ye gidebilsin.

Birine rica etse, hem kendisi, hem rica edeceği için sağlık riski var.

Neyse ki, PTT Kargo'nun evden alma servisini çağırabilirdi.

Öyle de yaptı.

Aradı, PTT'yi çağırdı.

Bir, iki saat sonra kapıya bir görevli geldi.

İçinde tek kitap olan bir paketi verdi ve fiyatını sordu.

23 lira.

Ohaaaa!

Çok pahalı.

PTT'ye gitse paket başı vereceği ücret 3.5 lira.

Göndermekten vazgeçerek, derdini memura anlattı.

Görevli ne derse beğenirsiniz!

"İndirimli kadro hizmeti için bizzat PTT şubesine gideceksiniz!"

Güler misin, ağlar mısın!

Ne yapsın, güldü İzmirli şair dostumuz Ahmet Günbaş.

Kahkahalarla güldü üstelik.

Ve güne şu notu düştü.

"Bir yanımız yasak, bir yanımız soygun!..

Yaşlılık ne bela şeymiş meğer!"