1995 yılıydı Çeşme Belediye Başkanlığı’na bir dilekçe ile müracaat etmiştim. Konu Çeşme İnkılâp Caddesi’nde bulunan eski kilisede kitap sergisi açmak istiyordum. Belediye yönetimi bu dilekçemi uygun görüp bana kilisede bir yer tahsis etti. Ben ve Çeşme’de bulunan kitapçı arkadaşlar; İsa Atagöz ve Ömer Duygulu Yeni çeşme gazetesinin sahibi Aydın Korkmaz ile beraber üç kitapçı bir yayıncı olarak küçük bir kitap fuarı oluşturmuştuk. O yaz Çeşme’de hem para kazandık, hem de Çeşme’ye kültür hizmetinde bulunmuştuk. Benim evim Alaçatı’da olması nedeniyle ben diğer arkadaşlarımdan beş on dakika önce sergimi kapatıyordum. Eşim ve çocuklarım her gece Çeşmeye kitap sergisine geliyorlardı. Aileden birimiz sergide devamlı kalıyordu. Diğer aile fertlerimiz Alaçatı’daki dükkânda çalışıyordu. Gece geç saatlerde sergi dönüşümüzde Alaçatı sokakları çok ıssız olurdu. Alaçatı sakin bir kasabaydı. Çeşme’de 90’lı yıllarda bile, geceleri bilhassa çok kalabalıktı. Müzik festivalleri, Türkiye şarkı yarışmaları, vs… çok ünlü sanatçıların konserleri, en kaliteli tiyatro sanatçıların oyunları Çeşme amfi tiyatroda sergilenirdi. Çeşme tam bir kültür ve sanat ilçesiydi. Alaçatı o yıllar turizmden payını alamıyordu. Kararını henüz ziraattan yana kullanıyordu. Alaçatı tarımdan iyi kazanç sağlıyordu. Tarım üreten bir beldeydi. Yeni seçilen yerel yönetim kadroları Alaçatı’nın geleceğini turizmden yana projeler üreterek çok da başarılı oldular.25 sene gibi kısa bir zamanda Alaçatı’yı turizm de marka yaptılar. Dünya’da artık Alaçatı turizm formülü konuşuluyor. Avrupa ülkelerinden bilirkişiler gelip araştırma yapıyorlar. Alaçatı kısa bir zamanda turizmde nasıl bir hamle yaptı da dünyada kendinden söz ettiriyor? diye. Uluslararası sörf yarışları, müzik konserleri. Resim sergileri, heykeltıraş sanatçıların yaptığı eserler, Alaçatı’nın her köşesinde sergileniyor 40 tan fazla sanatsal galeri mekânları vardı. Alaçatı tarih boyunca yapılan eserleri nasıl koruduğunu, Taş evlerin, dar sokakların parke taşların bu güne kadar sahip çıkıldığı bir kasaba halkının geçmişi araştırılıyordu.Alaçatı dünyada ve ülkemizde tatil yapılacak önemli bir yer. Alaçatı’ya gelen konuklarımız sakin ve dinlenmek için geldiklerini biliyoruz. Alaçatı’nın doğal ve mimari dokusunun bozulmaması için hep beraber sahip çıkılıyordu. Ama bir şeyler gözden kaçırıldı bu güzellikler artık yavaş yavaş yerini eller havaya ve çok para kazanmak isteyenler tarafından mekânlar yüksek volümlü müzik yapanlar fazlalaştı. Sanat ve kültürü destekleyen mekânlar git gide azalmaya başladı gürültüden rahatsız olan mekânlar dükkânlarını kapatmak zorunda bırakıldılar.Sivil toplum örgütlerin halkın ve yerel yöneticilerimizin artık Çeşme ve Alaçatı’mıza daha fazla duyarlı olmak zamanı gelmedi mi ?.Herkes yerel yönetimi yalnız bırakmamalı herkes elini taşın altına koymalı.Çeşme ve Alaçatı’da 365 gün yaşayanlar olarak memleketimize sahip çıkmak zorundayız…Çünkü başka Çeşme ve Alaçatı yok.