Biz, bize emanet edilen çok şeyin içine ettik nicedir... Çok değeri un ufay eyledik, çok kutsalı yerlerde sürükledik...

Bu, bazen ülkelerin kaderidir... Tarihe baktığınızda bunun çok örneğini görürsünüz... Halklar, ya vatanlarını, ya toplumsal değerlerini, ya ülke zenginliklerini hep talana kurban vermişlerdir...

Yoksa anlı şanlı imparatorluklar yıkılmaz, altın kaplamalı saltanat sarayları, okul ya da müzeye dönüştürülmezdi... Hatta yok edilmezdi...

Ülke olarak biz de son 20 yılda çok şey yitirdik. Farkındayız, farkındasınız...

İtibar yitirdik...

Fabrikalar yitirdik...

Kadına saygıyı yitirdik...

Çocukları korumayı yitirdik...

Özgür medyayı yitirdik...

Tarımı yitirdik...

Adil olmayı yitirdik...

Milli geliri adil paylaşmayı yitirdik...

O denli çok ki, say say bitmez...

Ama dilimiz... Ana dilimiz... Güzelim türkçemiz...

İşte en önemlisi son 20 yılda biz bunu da yitirdik...

İşim gereği iyi bir televizyon izleyicisiyim...

Spor kanallarındaki Türkçe katliamlarına hiç girmiyorum... Girersem çıkamam... Sanki her “futbolcu eskisi” yorumcu olmak zorundaymış gibi ekranlara doluştular... Eğitimsiz, kültürsüz, diline bile hakim olmayan, kendi dilini doğru konuşamayan bir sürü eski baldırı çıplak...

Hatta spor spikerleri bile... 1-0’dan sonra 1-1 olan skoru “maça denge geldi” diyecek kadar aymaz spor spikerleri, sunucuları... Yahu maçtın skoru kaçsa o maçın dengesi odur... Atılan goller maça değil, olsa olsa skora denge getirebilir, ya da dengeyi bozabilir....

Bilmiyor....

Öğrenmek de istemiyor... Çünkü bunu öğreneceği ustaları, büyükleri, onlar geldiğinde çoktan Bab-ı Ali’den gitmişti... Yağdanlık olanlar hariç...

Spor programları ve kanallarındaki bu çürümüşlüğe, bu çamura düşmüşlüğe çare yoktu... Çünkü kendine “iktidar arkası” bulanlar suyun başına gelip kuruluyordu... Liyakat arayan mı var...

Son Ermenistan-Azerbaycan çatışmaları ekranları doldurdu ya....

İşte felaketin asıl büyüğü orada ortaya çıktı...

Bir ülke adı yahu... AZERBAYCAN...

4 heceli bir ülke adı... Dünya’daki bir ülke... Kandaşımız, candaşımız...

Bu ülkenin adını doğru soyleyebilen bir kişi görmedim daha ekranlarda....

Ülkeyi yönetmeye getirilmiş bakanlar söyleyemiyor...

AZARBAYCAN diyor....

20 yıl önce bir tekinin adını bile duymadığınız ama günümüzün siyaset yorumcularının bir teki söyleyemiyor...

AZERBEYCAN diyor....

Sunucular söyleyemiyor... Koca koca koltuklara kurulup sözüm ona siyasi yorumcuları yöneten sunucular, bilmiyor bu ülkenin adını...

AZARBEYCAN diyor...

Spikerler söyleyemiyor ya... Spikerler...

Bu ülkenin adı, kurulduğundan bu yana değişmedi...

A...ZER...BAY...CAN...

Ama bunu bilen bir kişi yok televizyonlarda....

Offfff!..

Öğretmenler atama beklerken...

Esnaf kepenk kapatırken...

Küçük sanayi şalter indirirken...

Emekli ayın yarısını aç geçirirken...

Gençler başka ülkelerde yaşamayı hayal ederken...

Ben de kalkmış neden sözediyorum değil mi...

Sanırım tüm bu ahval ve şerait içinde bozulan son şey olmalıydı dilimiz...

Ve dilimiz en azından bir şeylere dönebilmeliydi...

Ne çok şey yitirdik, ne çok eksildik, ne çok yaralandık, ne çok değersizleştirdik ve ne çok harap edildik değil mi...