İlk gençlik güzelliklerini yaşadık birlikte; yağmur güneşlerinde, güneş yağmurlarında… 

Fırtınalar giyindik, çiçekler kuşandık ilk ve sonbahar günlerinde…

Kimimizin çantası şiir kitaplarıyla doluydu, kimimizin patlak kramponlu ayakkabılarla. Kimimiz Aykut Poturoğlu oldu, kimimiz Refik Durbaş, Özkan Mert, şiir atlasında. 

Kimimiz Nevzat Güzelırmak oldu, kimimiz Ali Artuner, Ayfer Elmastaşoğlu, Mithat Mıhçı, Mustafa Denizli, Şaban Acarbay, Ati Göksu futbol alanlarında.

60 kuşağının Namık Kemal Liselileri daha öğrenci iken olabileceklerinin en iyileri oldular, zamanı yüreklerinde taşıyarak… 

Şairse şair, yazarsa yazar, sporcuysa sporcu. 

Şairleri, yazarları edebiyat, sporcuları da spor tarihine adlarını yazdırdılar.

O zamanlar her şey güzel, her şey gerçekti.

Sahte şairler, sahte yazarlar yoktu.

Sporcular da spor etiğini kutsal bir emanet gibi taşırdı yüreklerinde.

Ati Göksu da Namık Kemal Lisesi’nin başarılı futbolcularındandı.

Okulun coğrafyası gereği, Altay genç takımının formasını kuşandı önce.

Türkiye şampiyonluğuna ulaştıklarında formayı!

Tenine değil, ruhuna giyen bir kuşağın temsilcilerindendi.

Sahaya en son çıkmayı kendine uğur saymasına karşın Denizlispor ve Altınordu’da koluna taktığı kaptanlık pazubenti ile en önde yer almak durumunda kaldı.

Onu en önde yer almak durumunda bırakan sadece kolundaki kaptanlık pazubenti değil, bir emekçi olarak futbola gösterdiği saygıdan da kaynaklandı.

Genellikle ‘4’ numaralı formayı kuşandı ama "dama taşı" gibi savunmanın her kademesinde, her alanında yer aldı. Yükseköğrenimini ekonomi alanında tamamladı.

Çocuk yaşta sevdalandığı futboldan kopamadı.

Yağmurda yürümeyi yağmurda araba sürmeyi sevdi.

Yağmurda türkü söylemeyi, yağmurda ıslık çalmayı sevdi. Yağmurda sevmeyi sevdi, "yağmur yürekli" Ati.

“Balkonda yuvarlak abajurun üstüne/yuva yapmak için uğraşan kumru / Ben de kırk yıldır uğraşıyorum / Tam yerine otursun diye söz…” 

Ben de şiir ve futbol yıldızlarını taşıyorum yüreğimde bugünlere ulaşsın diye kırk yıldır.

Göğün kanadığı yerde ben ne zaman şiir ve futbol üzerine düşünsem Ati Göksular gelim aklıma “Yorgun hüzün”lerde. “Geçmişlerde hiçbir anı havamızda / ve sevdalarımız / Gönül dolusu… 

Yüreğimin üstündeki Ati Göksu, sevda kurşunu.

Bir de unutamadığım dilinden düşürmediği söz; “Peki abicim”