Gezi olaylarını hatırlıyorsunuz… Orada, birileri “devrilen bir ağaç” için yola çıkmış, ama iş de çığırından çıkmıştı…

Bir “çevrecilik” hareketi olarak kalmadı… “Her şey için” yükselen bir sese dönüştü…

“Adalet arayışına” dönüştü…

“Hak arayışına” dönüştü…

“Milli gelirden adil biçimde hak alma çabasına” dönüştü…

“Özel hayatı korumaya” dönüştü…

“Kürtaja karışma”ya dönüştü…

“Ne giyeceğime karışma”ya dönüştü…

“İçeceğime karışma”ya dönüştü…

“İşsizliğ çare bul”a dönüştü…

“İnsanca asgari ücret”e dönüştü…

Belki sonlanacak, belki daha da alevlenecekti… Bilemem…

Yürütmenin başı, “Yüzde 50’yi evlerinde zor tutuyorum” dedi; devletin kolluk gücü girdi devreye ve iktidarın “sokağa inme” olarak adlandırdığı hareket kesildi…

Doğrusu da buydu…

Sonrasında bir “duran adam”a bile izin vermedi iktidar…

Sokağa inilemeyeceği gibi, “durulamayacaktı” da…

Demokrasinin en doğal hakkı olan “gösteri” hakkı var mı şimdilerde bilmiyorum…

Yine demokratik bir hak olan “grev” yapılabiliyor mu, onu da bilmiyorum…

“Yürüyüş” yapılabiliyor mu mesela, demokratik bir hak olan; onu da bilmiyorum…

“Eleştirme hakkı”mız kaldı mı, onu da bilmiyorum…

Ama bildiğim bir şey var…

Sokaklar, önemlidir… Bu halk, hakkını aramak için “sokaklara indi sayılmıştı” ya…

Diyorum ki, halk tabii ki sokaklara inmesin… Kargaşaya, kaosa neden olacak toplu hareketlerin felaketlere dönüşebilecek sonuçlarını görmüyor, bilmiyor değilim…

Huzur dururken; böyle bir tabloyu kim arzu eder, kim teşvik eder, kim benimser ki…

Ama halkın sokağa inmesi ne kadar gereksiz, tehlikeli ve huzur bozucuysa da; halkın söylemek istediği bir şeyler olduğunun da göstergesiydi Gezi olayları… Sesini duyuramayanların başvurduğu ya da sürüklendiği ya da itildiği bir tehlikeli sahneydi…

Asla tekrarlanmamalı, özendirilmemeli, teşvik edilmemelidir…Şiddetle karşıyım buna…

Ama halkın sesine ve isteklerine de duyarsız kalınmamalıdır…

Halka kulak vermek, her iktidarın; hatta iktidara aday olan muhalefetin en önemli görevlerinin başında gelmez mi?..

O halde iktidar ve hatta muhalefet ne yapmalıdır?..

Kendisi sokağa inmelidir…

İnmelidir ve kulak vermelidir halkına…

Ne istiyor, derdi ne?..

Nelerden şikayetçi, nelerden memnun…

Kardeşçe, huzurla ve bu ülkeyi daha ileriye taşıyacak hangi gelişmeleri bekliyor iktidardan… Ve neler istiyor muhalefetten…

Halk sokağa elbette inmesin…

Ama özellikle İKTİDAR SOKAĞA İNSİN…

Hem de sık sık insin…

Dinlesin, önem versin, değerlendirsin…

Huzurlu bir ülke istiyoruz hepimiz… Güvenli bir ülke… Gelecek endişesi taşımadığımız bir ülke… Hakça, adilce paylaştığımız bir ülke istiyoruz…

Bunu sağlamak, bu kadar zor olmasa gerek…

Haydi!... Siz, bizi yönetenler…

SİZ SOKAĞA İNİN…

İnin ve kulak verin…

Unutmayın!... SİZ de BİZ’diniz bir zamanlar… Ve bir gün BİZ de SİZ olabiliriz…