1987 yılıydı.

Güneş Gazetesi'nin gazete olduğu günlerde İzmir bürosunun spor şefiyim.

Siz bakmayın makama, ünvana.

Şef de olsam, muhabirim aslında.

Bir gün telefon çaldı, karşımda Güneş Gazetesi Spor Müdürü Turgut Koloğlugil  

"Sedat Zagrep'te Üniversite Oyunları'nda görevlisin, hazırlan."

Bir hafta sonra İstanbul'a uçtum.

Akşam saatlerinde hava alanında bir araba karşıladı beni.

Şoför, "Sedat bey sizi otelinize bırakacağım" dedi.

Sultanahmet'te çok pahalı bir butik otelde ağırlandım, ertesi gün hayli yüklü bir harcırahla 20 günlük görev için Zagrep'e uçtum.

Ne var bunda diyebilirsiniz.

Çok şey var.

Bir müdürün çalışanına verdiği değerdi bu.

Spor Müdürü Turgut Koloğluğil Bab-ı Ali'de çalışanını kollayan, değer veren, emeğine saygı gösteren ender müdürlerden biriydi.

Uzun süre birlikte çalıştık.

Çok önemli haberlere imza attık.

Yarışmalarda çok kez gazete ödül yağmuru tutuldu.

O günlerde tiraj rekorları kıran Güneş Gazetesi'ni okuyanların yüzde 72'si spor sayfaları nedeniyle gazeteyi aldıklarını belirtmişti.

Turgut Koloğluğil liderliğindeki Güneş Gazetesi Spor Servisi başarıdan başarıya koşmuştu.

*  *  *

Turgut abi ile zaman zaman telefonda konuşsak bile yaklaşık 20 yıldır bir araya gelmemiştik.

İki gün önce yolu Datça'ya düştü.

Hemen buluştuk, sarıldık, hasret giderdik.

Kadehlerimizi tokuşturup, eski günleri yadettik.

Yıllar önce neyse, yine o.

Her zamanki gibi kibar, naif, centilmen.

Her zamanki gibi bir İstanbul beyefendisi.

İyi ki geldin Turgut abi.

Her fırsatta gel.

Değerlisin.